کلام سائیں غُلام حیدر سِہوترہ

جواب: کلام سائیں غُلام حیدر سِہوترہ

غزل​

کیتے ہوئے کِسے دے اِحسان بھُل گئے نیں
میں تے آکھاں سارے اِنسان بھُل گئے نیں
صاحباں وانگوں دِسدیاں ہِیراں دِیاں یاریاں
رانجھے وِی تے ونجھلی دِی تان بھُل گئے نیں
اج ایہہ زمانہ سارا تاہیوں ہر جائی اے
دار اُتّے یار نُوں منان بھُل گئے نیں
سوچدا زمانہ سارا اپنے وقار دِی
لوک ایتھے اپنی پچھان بھُل گئے نیں
بیتیا اے واقِعہ بنگال دا جدوکناں
جِت دے اوہ پِچھلے نِشان بھُل گئے نیں
سُکیاں نیں ڈالیاں تے بُلبُل کُوکدِی
مالیاں نُوں باغ دے دھِیان بھُل گئے نیں
کن لا کے سُن لوو ویلا اے پُکاردا
لوکی ایتھے بچڑے کُہان بھُل گئے نیں
سائیںؔ جی سسی دے دِیدار کیویں ہون گے ؟
پُنّوں دے تے سارے کاروان بھُل گئے نیں​

 

جواب: کلام سائیں غُلام حیدر سِہوترہ

واہ جی واہ سوہنڑا کلام ونڈیا جے ساڈے نال

 

جواب: کلام سائیں غُلام حیدر سِہوترہ

شاہ جی بڑی مہربانی۔
مینُوں اپنے دِتّے ہوہے ناں دے نال بُلایا کرو ، سوہنا لگدا اے

 

جواب: کلام سائیں غُلام حیدر سِہوترہ

ساجد نُوری جی ۔ السلامُ علیکُم
جناب میرے اُستاداں دا کلام پسند کرن دا بہوں بہوں شُکریہ !
سوہناں رب سچا خُوش رکھے ۔ آمین بجاہِ سیدالمُرسلین۔

 

جواب: کلام سائیں غُلام حیدر سِہوترہ

مُحمد ساجد نُوری جی، السلامُ علیکُم۔
ّعزتاں آلیو ڈاہڈی خُشی ہوئی اے ۔ تُہاڈا جواب پڑھ کے یقین کریا جے ، تُہاڈے لَکھن
دا انداز دسدا جے پیا وئی تُسی پنجابی نُوں بُہت پیار کردے او۔
تے نالے تُہاڈے اندر کوئی شے بولدی اے پئی ، چن جی ذرا کھُلھ کے آؤ ۔
کیہ تُساں اپنا تعارف دِتا جے ، جی نئیں دِتا تے جلدی کرو۔
اک ہور گل غیر حاضری نئیں ہونی چاہی دی۔ ہاں جی
باقی گلاں فیر ،، رب راکھا

 

جواب: کلام سائیں غُلام حیدر سِہوترہ

غزل​

ریہہ گیا اے ادھ وِچالے چامل میریاں چاہواں دا
ہُن تے ایر نئیں نظرِی آؤندا مینُوں اوہدیاں راہواں دا
خُوشیاں نے تے لوکاں بھانڑے تھاں تھاں ڈیرے لائے نیں
ساڈے بھانڑے مِٹ گیا نام نِشان گِراواں دا
گڈّنڑ گوڈنڑ پالن والے مینُوں نظری آؤندےنئیں
خسماں باہجوں ہوندا یارو ہر کوئی وارث چھانواں دا
باگاں دے وِچ بُلبُل ویکھی روندی تے کُرلاندی میں
اندروں اندری کھاہدی جاندا اوہنُوں خؤف خِزاواں دا
اوہدے سینے اُتّے پلیا راکھا اوہدیاں عزّتاں دا
مینُوں لوکی مانڑ اکھیندے دھرتی ورگیاں مانواں دا
خؤرے کِہڑی مِٹّی وِچّوں اج دے گبھرُو جمّے نیں
بے غئیرت تے ہو نئیں سکدا پُتّر پنج دریاواں دا
جھُکّاں گا نئیں غئیر دے اگّے، سِر دِی کوئی پرواہ ناہیں
مینُوں واقِعہ بھُل نئیں سکدا کربل دے صحراواں دا
سچ سیانڑے آکھن یارو کئی واری ازمایا اے
آخر ہِک دِن ٹُٹ کے رہنڑاں انّھاں زور ہواواں دا
حیدؔر سائیاں عملاں باہجوں کے کُجھ پلّے پاویں گا
کھا گیا اے عُمر اساڈی ایہہ احساس گُناہواں دا​

 

جواب: کلام سائیں غُلام حیدر سِہوترہ

جیؤندے رہوو
شالا حیاتیاں مانڑو
تے رب سوہنڑاں تُہانُوں خُش رکھے آمین

 

جواب: کلام سائیں غُلام حیدر سِہوترہ

دھی رانی
رب تینوں خُش رکھے

 

جواب: کلام سائیں غُلام حیدر سِہوترہ

غزل​

دُنیا دارو رج وِڈیائیاں کر ویکھو
دھرتی اُتّے ہور تباہیاں کر ویکھو
اپنڑے یاراں نال بھلائیاں کر ویکھو
رب سوہنڑے دے نال شنائیاں کر ویکھو
ہِک دیہاڑے کرنی بھرنی آوے گی
کُجھ تے نیئت نال کمائیاں کر ویکھو
تیرے بارے ساری دُنیا سوچے گی
اپنڑیاں سوچاں سبھ پرائیاں کر ویکھو
ہو سکدا اے درداں نُوں محسُوس کرے
لمیاں اوہدے نال جُدائیاں کر ویکھو
اساں تے فِر وِی دِل دا بُوہا ڈھونڑاں نئیں
بھانویں جیڈیاں بے پرواہیاں کر ویکھو
چھوڑو سائیؔں رُوپ بہرُوپ دِی رسماں نُوں
عِشق دے ویہڑے قلب صفائیاں کر ویکھو​

 

جواب: کلام سائیں غُلام حیدر سِہوترہ

ارشین بخاری بیٹا جی بڑی مہر بانی

 

جواب: کلام سائیں غُلام حیدر سِہوترہ

غزل

جد درد دا دارُو نئیں بنڑدے ،مین ہور حبِیباں کیہ دینڑاں
انڑ واقِف ہجر دے درداں توں ،بدنام طبیباں کیہ دینڑاں
نا سمجھ سجنڑ کُجھ سمجھ تاں سہی ،میں کیہڑی چیز لُکائی بیٹھاں ؟
کائنات دِی قِیمت دِل ہوندا ، تینُوں ہور غریباں کیہ دینڑاں
مِین یار دا وِیہڑا عرشِ اولیٰ ،اوہدی دِید عِبادت میری اے
جئیں عِشق دا قائدہ پڑہیا نئیں، اوہنُوں درس خطیباں کیہ دینڑاں
میں سُکھ تے چین ونجائی بیٹھاں، میرے واسطے جگ وِیران ہویا
جِہنُوں اپنڑے سُکھ نئیں دے سکدے ،اوہنُوں درد رقیباں کیہ دینڑاں
سائیں حیدر ،نہ تخت بخت ،نہ صِحت سکُون، نہ زر منگداں
جداں یار دِی دِید نصِیب نئیں، مِین ہور نصِیباں کیہ دینڑاں​

 

جواب: کلام سائیں غُلام حیدر سِہوترہ

غزل
ہِک واری آجا نئیوں چنگیاں دوپھیڑیاں
ہر ویلے رہندیاں نیں سوچاں مینوں تیریاں
"بھُل گئیاں دُنیاں نوں قِصّے تے کہانیاں"
کردے نیں لوکی گلاں تیریاں تے میریاں
چہرہ اے کتابی تیرا چن وانگوں چمکے
کالیاں گھٹاواں ایہہ تے زُلفاں نیں تیریاں
دِنے راتیں روندیاں نیں اکھیاں وِچاریاں
جدوں دیاں پیاریا توں اکھیاں نیں پھیریاں
بیٹھیاں بھنڈار جدوں اِکّو پُونڑی کت کے
چرخیاں نُوں چاء گئیاں چنگ تے چنگیریاں
چناں تینوں جاونڑے دی ایڈی کاہلی پے گئی
سائیں دیاں گلاں اجے رہندیاں بتھیریاں​

 

جواب: کلام سائیں غُلام حیدر سِہوترہ

غزل

میں بندے نُوں رب توں جُدا منّی رکھیائے
تے پتھر دے بُت نُوں خُدا منّی رکھیائے
بڑا قؤل سُنڑیاں سی منناں مُراد اے
اساں یار تینُوں سدا منّی رکھیائے
تے تنقید تئیں تے گوارا نہ کیتی
تیری ہر جفاء نُوں وفاء منّی رکھیائے
ودھیندا رہیا ایں میرے درد بھانویں
مسیحا میں تئن با خُدا منّی رکھیائے
ایہہ شیشے دی چادر جیہا پیار تیرا
دُھپّاں دا جِنہوں آسرا منّی رکھیائے
زمانے پھرولے مسیتاں تے مندر
اساں تے تینوں ہر جگہ منّی رکھیائے
میں "ثُمَرَ دَدنا " دا مِصداق ہوئیاں
ہمیشہ فناء نُوں بقاء منّی رکھیائے
تے حیدر ایہہ ناکامیاں دا سبب اے
جے ہر ہِک نُوں اپنے جیہا منّی رکھیائے
​

 

جواب: کلام سائیں غُلام حیدر سِہوترہ

غزل
گلّاں سنگ سجن دے کریے بہہ کے کل مکلّے
جھلّا آکھن والے سانوں سارےلوکی جھلّے
جِنہاں ہوش بے ہوشی بعدوں جگ تے حاصل کیتی
کلا میں نئیں لوکاں بھانڑے سارے جھل وللّے
بدنامی دے خؤفوں اوہنوں کوئی تحریر نہ لکھّی
مجبوری توں کانواں ہتھّیں ڈھیر سُنہڑے گھلّے
پِچھّو کنڈی نِت رُسیمے ساہنویں نِت رساوے
سچ سیانڑیں آکھن یارو عاشق لوگ دو گلّے
عِشق مُحبّت والا کِرلا پھاتھا سنگھ اساڈے
نہ سُٹّن نہ نِگلن جوگے پھاتھے آنڑ کولّے
اپنی ضِد توں دُنیا اُتّے ہر شے پرکھی جاوے
کارون، فِرعؤن، یزید ، شمر، دے ساڈے سر تے بھلے
پندرہ آنے حق سمجھ کے پیندے خُون اساڈا
آنہ ہِک روپیّے سیتی مزدُوراں دے پلّے
اسی کیہ آں ؟ دُنیاں اُتّے ولیاں نئیں پچایا
دوں کماناں وِچْوں جہڑہ تیر جِگر تے چلّے
اج وِی حیدر سائیں دا سینہ پیڑاں نال دلیندا
ٹھیک دوپہرے ملہیاں دے وِچ جاں کوئی ساہو ہلّے
​

 

جواب: کلام سائیں غُلام حیدر سِہوترہ

غزل

سسّی تسّی تھل مارو تے ہؤکے ہانواں لکھیے
کچّے اُتّے ٹھِلدی سوہنی وِچ چنہاواں لکھیے
بے کاجی دے ہتھّوں کامے مرن کنارے اپڑے
بھُکھ دیاں ڈینڑاں دا فیر یارو ناں پرچھانواں لکھیے
منیاں اپنا دیس تے ہوندا سُکھاں دا پرچھانواں
مارُو شِخر دوپہراں نُوں کِنج ٹھنڈیاں چھانواں لکھیے
ہسدے ہسدے کھیڈی جاندی لہو دی ہولی ایتھے
خود غرضی دیاں نازل ہوئیاں فیر بلاواں لکھیے
دُکھّاں دے میں پتّر لکھّاں جد وی کسے سیانڑے نُوں
تیرا ناں ای لکھیا جاوے جو سرنانواں لکھیے
تیریاں گوریاں بانہواں نوں میں ہار پھُلّاں دے آکھّاں
یا فیر ہار پھُلّاں دے تیریاں گوریاں بانہواں لکھیے
جہڑے ایتھے دِن دیہاڑے دِل تے داکے مارن
کیہ تعزیراں لائیے اوہناں ،کیہ سزاواں لکھیے ؟
دَل دے کولوں پُچھّو خاں کشمیر اسادا وِیر نئیں ؟
کھُوہے دے وِچ سُٹیا یُوسف فیر بھراواں لکھیے
تک چڑہدے پنجاب دے واسی لبھدے اپنے پنڈے نُوں
کیوں نہ اسیں اُنہاں نُوں اپنیاں وڈھیاں بانہواں لکھیے
جے ربّ حق پچھانن والی دیوے اکھ اسانُوں
اِیدوں ودھ نہ حیدر سائیاں ہور دُعاواں لکھیے
​

 

جواب: کلام سائیں غُلام حیدر سِہوترہ

واہ جی واہ ، محترم کمال کر چھڈیا جے ، مزید انتظار اے

 

میرے استادِ محترم سائیں غلام حیدر سیہوترہ جی دا سوہنا جیہا کلام
تے آواز ظہور مرزا

 

کے کراں انہاں اکھیاں دا بدنام کریندیاں ہن
جہڑی گل تے پانواں پردے سرِ عام کریندیاں ہن
انگ انگ سوہنا دلبر دا پر اکھیاں دی سرداری
جے کھُلن دِن چڑہدا اے بند شام کریندیاں ہن
در در پِننا پؤندا یارو ہتھ وِچ نپ کے کاسہ
ایہہ وقت دے شاہنواں نوں نیلام کریندیاں ہن
نہ ایہہ تیر تے نہ ایہہ خنجر نہ ایہہ ہن تلواراں
نہ کوئی سٹ تے پھٹ لگدا قتلام کریندیاں ہن
ہاسیاں بدلے رونے حیدر پیار دے بدلے جھیڑے
خُشیاں منگاں درد اگوں اِنعام کریندیاں ہن​