کتیں چڑھ گیائے ایس بہارے سُنیائے کُونجاں آوندیاں سن مَٹھی مَٹھی اِک ہنیری جُھلدی اے بے ملومی ٹھار جیہی اِک واء دے اندر گُھلدی اے لگدا اے ایہہ شہر پُرانا سہجو سہج کوئی لما پندھ کریندا ملکڑے کسے نویں جہان دی حد تے آن کھلوتا اے اوہو گھر نیں، اوہو سڑکاں پھیر وی کوئی گل ہور جیہی ہوئی لبھدی اے اوہو لوک نیں کوئی اکھاں وِچ پر تریل جیہی اے نِت دے وچھوڑے، نِت دے نراسے کولوں جیہڑی بے پرواہ ہوئی لگدی اے کتیں چڑھ گیائے سُنیائے ایس بہارے پتر جھڑدے نیں تاکی تے دو کنیاں پئیاں ہولی ہولی اجھکدیاں جُڑ گئیاں تِلکدیاں مُڑ ہیٹھاں ٹُریاں جیویں گھرہستناں آہر کریندیاں اچن چیت اُلار جیہیاں ہو ویندیاں نیں تے مُڑ اکھیاں پُونجھ کے ترکھیاں ترکھیاں کمیں لگیاں رہندیاں نیں نجم حسین سید
