پنچھی ہو جاواں

جی چاہے پنچھی ہو جاواں
اڈدا جاواں گاؤندا جاواں
ان چھوہ سکھراں نوں چھوہ پاواں
اس دنیا دیاں راہواں بھل کے
فیر کدی واپس نہ آواں
جی چاہے پنچھی ہوجاواں
جا اشناں کراں وچ زم زم
لاڈیکاں پیاں ڈان دا پانی
مان سروور دے بہ کنڈے
تٹا جہیا اک گیت میں گاواں
جا بیٹھاں وچ کھڑیاں روہیاں
پھکاں پوناں عطر سنجوئیاں
ہم- ٹیسیاں موئیاں موئیاں
یُگاں یُگاں وں ککر ہوئیاں
گھٹ کلیجے میں گرماواں
جی چاہے پنچھی ہوجاواں

ہوئے آلھنا وچ شہتو تاں
یاں وچ جنڈ کریر سروٹاں
آؤن پرے دے سیت فراٹے
لچکارے ایوں لین ڈالیاں
جیوں کوئی ڈولی کھیڈے جڑیاں
وال الاری لے لے جھوٹاں
اک دن ایسا جھکھڑ جھلے
اڈپڈ جاون سبھے تیلے
بے گھر بے در میں ہو جاواں
ساری عمرپیاں رس غم دا
ایسے نشے وچ جند ہنڈاواں
جی چاہے پنچھی ہوجاواں

(شاعر: شِو کُمار بٹالوی)

​

 

جواب: پنچھی ہو جاواں

واہ ھارون بھاجی!
سوہنی نظم شیئر کیتی جے۔ میرا خیال اے ایہہ نظم شِو دی کتاب "شرینہہ دے پُھل" وچ پڑھی سی۔ تہاڈے راہیں اج فیر پڑھن دا موقع ملیا۔ شکریہ

 

جواب: پنچھی ہو جاواں

آپاں جی ایہہ تے بڈیاں مایاں والا سٹائیل اے :150:

 

جواب: پنچھی ہو جاواں

بہت عمدہ جناب