میری پسندیدہ پنجابی شاعری

ہو وے پئ تقصیر کسے دی دکھ پیا کوئی جردا اے
بھل چک ہوندی اکھیاں کولوں دل جرمانے بھر دا اے

چین کسے تھاں لین ناں دیوے چنگا چیتر چڑھیا اے
دھپے چنگاں مارن لگدا چھانویں پنڈا ٹھر دا اے

ملک عدم توں ننگے پنڈے آندے ایس جہانے
بندہ اک کفن دی خاطر کناں پینڈا کردا اے

منیاں میں اخلاص جئی ہن سستی چیز ناں کوئی
اوہوں کجھ میں لے کے آیا جو کجھ مینوں سردا اے​

 

سن کے تیرا فون وے ماہی
ودھ جاندا اے خون وے ماہی

بھانویں چر کا آیا فر وی
میں تیری ممنوں وے ماہی

کر کے مٹھیاں مٹھیاں گلاں
دل نوں ملے سکون وے ماہی

مارچ دا توں وعدہ کیتا
لنگدا جاوے جون وے ماہی

یار توں یار جدا ناں ہووے
بن جئے کدی قانون وے ماہی

سانوں غیراں دے وس پا کے
جا وسیاں اے رنگون وے ماہی ​

 

برے بندے نوں میں لبن ٹریا پر برا لبا نہ کوئی
جد میں اندر جھاتی پائی تے مے توں برا نا کوئی
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
ترجمہ نہیں معلوم

 

کجھ بُغض دی رِیت وچ نئیں ملدا
کجھ ہار تے جیت وچ نئیں ملدا
مخلوقِ خُدا نال پیار تے کر
رَب صرف مسیت وچ نئیں ملدا

 

مٹھیاں مٹھیاں گلاں تے
لفظاں نے گھولے زہر سارے
منہ تے بندے حاجی نمازی
وچوں رکھن بغض سارے