معروف شاعراں دے سرائیکی ڈوہڑے

اساں کلھیں پڑھ پڑھ انج تھی گئیوں جُل کہیں دے کول نماز پڑھوں​

ہتھ بدھ بھاویں ہتھ کھول پڑھوں اے پھول نہ پھول نماز پڑھوں​

ہتھ تسبی مسجد رقص کروں پا گل وچ دول نماز پڑھوں​

جتھ طارق دڑکے نہ ہوون او مسجد گول نماز پڑھوں​

​

احمد خان طارق​

 

توں ساڈا بنڑ نہ بنڑ دلبر ہے گالھ صفا اساں تیڈڑے ہیں ​

ڈے جام وصال دے بھر ساکوں یا زہر پلا اساں تیڈڑے ہیں​

ساڈے ڈوہیں ہتھ ہن اکھیاں تے جہیں قسم چوا اساں تیڈڑے ہیں​

رکھ آپ غلامی وچ شاکر یا ویچ وٹا ، اساں تیڈڑےہیں​

​

شاکر شجاع آبادی​

 

تیڈی مونجھ مصلا مسجد دا اساں پیت دیاں نفلیں نیت کھڑوں​

نہیں ہوش ریہا کہیں کلمے دا تیڈےگمدے سانول گیت کھڑوں​

تیڈا ذکر ہے مقصد زندگی دا ہر ھار کوں کیتی جیٹ کھڑوں​

تیڈی یاد اچ ارشد جتھ کھڑ گئیوں اساں ایویں جانڑ مسیت کھڑوں​

​

امان اللہ ارشد​

 

بھلا خوشیاں کہیں کوں چک پیندن ، کوئی خوشی ٹھکرا پتہ لگ ویندے​

جیڑھی چیخ پکار کوں پھند اہدیں ایہو توں چا پنڑا پتہ لگ ویندے​

جے روونڑ اپڑیں وس ہوندے توں رو ڈکھلا پتہ لگ ویندے​

جویں عمر نبھی ہے شاکر دی ، ہک منٹ نبھا پتہ لگ ویندے​

​

شاکر شجاع آبادی​

 

تیڈی چھاں تے پلدے پئے ہاسے کر پاسہ گئیں چن دُھپ کیتی ​

بس لُکدا چھپدا ڈیکھ تیکوں میڈا سیت وی گئے لُک چُھپ کیتی​

چن چاندڑیاں چٹیاں ڈوھ راتیں ، گئیں قہر دیاں کالیاں گُھپ کیتی​

ادھ بزم دے طارق بہنڑ والے اج بیٹھوں چُنڈ وچ چُپ کیتی​

​

احمد خان طارق​

 

اکھ پھڑکے پھڑکے پئی پھڑکے، ہاں پھڑکے نہ ہنج نی آندی​

ایہا ڈکھ دی تار چوھائیں پاسوں جے کھڑکے نہ ہنج نی آندی​

جے ہجر فراق دی سینے وچ بھاہ بھڑکے نہ ہنج نی آندی​

ہنج شاکر عرق لہو دا ہے لہو بڑکے نہ ہنج نی آندی​

​

شاکر شجاع آبادی​

 

رنج تاں تھیندیں وس کولوں ڈس کون کڈھیندے دھاہیں ​

جیں ڈینھ دا گئیں پھیر نگاہیں ، جھوک تے بل گن بھاہیں​

کٹیاں گئین کڈاہیں تے میھیں منہ ڈے گئین کڈاہیں​

طارق ایں انڑ بنڑ وچ بنڑ گن ڈینڑ ڈراکُل جاہیں​

​

احمد خان طارق​

 

میڈا دلبر پیار دیاں گالھیں ہن گھت کنڈے تولوں کیا فائدہ​

کوئی انڑ بنڑ ہے تاں ساڈی ہے اگوں جگ دے پھولوں کیا فائدہ​

توں اپڑیں جاہ میں اپڑیں جاہ ، ودے آسرے گولوں کیا فائدہ​

جیڑھی گنڈھ شاکر ہتھ نال کُھلے ، چک نال جو کھولوں کیا فائدہ​

​

شاکر شجاع آبادی​

 

ساڈے پیار دے خود اندازے لا اساں پیار وچ خواب لہو کیتے​

تیڈی آمد تے ساڈی ہر پپلی ہنجواں دے نال وضو کیتے​

ڈسئیے رام تیں ارشد رام آکھیے تیں آکھیے ہُو اساں ہُو کیتے​

تیڈے حکم تے کُھو کھڈ کیا ڈیکھنڑ ، اساں اکھیں نُوٹ تے دُھو کیتے​

​

امان اللہ ارشد​

 

ایویں جیندیں جی دروں کون ویندے کڈھ دل توں ڈھول دلیل سٹیں​

دم آخری ہن نہ دڑکے ڈے ہاں ماندے ول نہ وِیل سٹیں​

تیکوں ڈر ہے مرسی گل لگسی، کریں دفن نل کفن دی ریل سٹیں​

جڈاں طارق در تےمر پوواں پِچھے لاش کو میل تے گھیل سٹیں​

​

احمد خان طارق​

 

نہ ایڈے اوڈے رُل یارا، ہِک جاہ دا خاص مکیں تھی بہہ​

یا میڈا بنڑ یا غیر دا بنڑ ، ہینی ڈو چونڑاں توں جیں تھی بہہ​

یا گِر ونج میڈیاں نظراں تو، یا دل دا تخت نشیں تھی بہہ​

اج کُشتی کوتا کر شاکر یا اُوں تھی بہہ یا ایں تھی بہہ​

​

شاکر شجاع آبادی​

 

تیڈی دید عبادت اکھیاں دی معراج دا سڈ پیغام تیڈا​

تیڈا ذکر زبان دی زینت ہے تہوں وِرد بنڑائے می نام تیڈا​

میڈے جذبے ہن جاگیر تیڈی میں خادم ہاں بے دام تیڈا​

میکوں خواب اچ ملنڑ نہ آیا کر نہ خرچ تھیوے آرام تیڈا​

​

مصطفٰی خادم​

 

میں پلڑو جھل جھل پِندی ہاں میڈے دیس دے ویس دیاں خیراں کر​

کر خیراں ڈھول سپاہی دیاں میڈے سِکدے دیس دیاں خیراں کر​

اوندے شر تکرار سلامت رکھ میڈے پیار اقلیس دیاں خیراں کر​

اونکوں طارق ہے پردیس پسند جیوے جند پردیس دیاں خیراں کر​

​

احمد خان طارق​

 

​

بہوں ڈُکھ ڈیندیں رب سُکھ ڈیوی ہتھ چا کھڑداں مجبور جو ہاں​

تیڈے رستے ڈو چن ہر ویلھے اکھ لا کھڑداں مجبور جو ہاں​

سُنڑ چنگا مندا بول تیڈا نیویں پا کھڑداں مجبور جو ہاں​

ڈے دھکے شاکر ٹور ڈیندیں ول آ کھڑداں مجبور جو ہاں​

​

​

شاکر شجاع آبادی​

 

​

ساڈے نین بُھلا سُکھ چین کھڑن اوندی شوخ شکل توں نئیں نکھتے​

تھے غرق ہن حسن دے نیناں وچ اوندے مست کجل توں نئیں نکھتے​

ساڈے ذہن پھسیے ہن وعدیاں وچ پل پل اجکل توں نئیں نکھتے​

جگ ارشد پُج گے چندر اُتے اساں زُلف دے ول توں نئیں نکھتے​

​

​

امان اللہ ارشد​

 

جیڑھا کم ہا یار رقیباں دا اوہو سجنڑ کریندے رہ گن​

جیکوں اپڑاں سمجھ کے حال ڈتم میڈی پاڑ پٹیندے رہ گن​

لا تیلی میڈی جھوپڑی کوح ہتھ پیر سکیندے رہ گن​

بس شاکر بدلے پانڑیں دے پٹرول سٹیندے رہ گن​

​

شاکر شجاع آبادی​

 

جو کر بیٹھیں سو کر بیٹھیں ہُنڑ ڈھیر سجنڑ دھر تال نہ کر​

کر ظلم تے بن مظلوم نہ بہہ ہک چال کنوں بئی چال نہ کر​

کیتا کیں برباد ہے شاکر کوں ہتھوں اُلٹا یار سوال نہ کر​

میڈی ہر حسرت دا قاتل ہیں تیڈی مرضی جُرم اقبال نہ کر​

​

شاکر شجاع آبادی​

 

جیڑھا فجریں توں لا دیگر تئیں اوندی تانگھ تنگھیندا رہ گے​

کوئی جھٹ کھن تھے انا للہ اوندی زندگی دا ڈینھ لہہ گے​

او قاصد نال تیار وی تھئے اے سوچ کے ولدا بہہ گے​

بھلا مر تاں ایہو شاکر گے، کیڑھا کوٹ دا کنگرا ڈھہہ گے​

​

شاکر شجاع آبادی​

​

​

 

میں سنڑیا ہا تیڈے در ساقی پے مفتے جام ونڈیندن​

جیڑھے ہک واری جو پی گے ہن پے نال سکون دے جیندن​

تیڈے در تے آ معلوم تھیا پے دولت والے پیندن​

جیندے شاکر کھیسے خالی ہن ودے پیریں وچ لتڑیندن​

​

شاکر شجاع آبادی​

 

کیا تھی پیا ساقی تل مل ہے ساکوں نہ سُنڑوا ، اساں پی ویسوں​

سب جُوٹھے جام رلا تے چا ہک جام بنڑا ، اساں پی ویسوں​

پیا ارشد تل دی تلخی توں ساکوں نہ ڈروا ، اساں پی ویسوں​

تیڈے ہتھیں نال عقیدت ہے بھانویں زہر پلا، اساں پی ویسوں​

​

امان اللہ ارشد​

 

آئی ہجر دی شب تیڈیں یادیں دے اساں ڈیوے بال تے جیندے پیوں​

بے رحم پہاڑ اداسیں تے گھت تیشہ ڈال تے جیندے پیوں​

محرومیاں کڈنڑ دا مار ڈیندیاں ہر سوچ کوں ٹال تے جیندے پیوں​

ہاوی آکھیا ارشد ول اوساں تیڈی بس ہون گال تے جیندے پیوں​

​

​

امان اللہ ارشد​

​

 

میرا جی کو نی لاگے تھا تیرے بنا تیں جبردستی منیں بھجاندا رہیا
لُک لُکا میں اکھیاں توں تیری صنم تیرے دھورے ای پھردا پھراندا رہیا
تیری بستی کے بالک بھی شیطان تھے مار بھاٹے او شاکر نوں ہسدے پھریں
جنا روؤں تھا میں اُناں خوش ہو کے تیں بالکاں نوں مٹھائی کھواندا رہیا
شاکر شجاع آبادی ​

 

رخسار عنابی ہونٹ گلابی ، چال سلامت ہووی​

جیڑھے حال دیوچ توں خوش وسدیں ، او حال سلامت ہووی​

اے جوبن جوش جوانی دا ، ہر سال سلامت ہووی​

اقبال کوں بے اقبال نہ کر، اقبال سلامت ہووی​

اقبال سوکڑی​

 

​

تقدیر دیاں ہن طوفان طلاطم خیز دے نال صلاحاں​

ادڈوں پیار دی بیڑی بحر دیوچ ڈتی چھوڑ بیدرد ملاحاں​

جاں ساحل نظروں دور تھیا، میڈیاں سوز توں نکھتیاں آہاں​

رج رج کے برباد کیتا، اقبال کوں بے پرواہاں​

​

اقبال سوکڑی​

 

کوئی سُدھ نی سِک دے سفریں وچ کِتھ بھوڑیے ہیں کِتھ بُھل گئے ہیں
لاؤں زور جتی نی کِھل آندی وت روونڑ تے کیوں تُل گئے ہیں
ہتھ واگ ہاسے جیں حاتم دے اوں ہتھ چھوڑیے اساں رُل گئے ہیں
اوندا رُخ تبدیل جو تھئے خادم بے سمت مسافر ہُل گئے ہیں

مصطفٰی خادم​

 

ماشاء اللہ 2006 کے بعد اس میں میں پوسٹ کر رہا ہوں آپ کی ددعاووں کا طلبگار Waqar Ul Hassan