خورے سینے دے وچّ کنیاں، سدھراں ڈلھکاں مار دیاں

خورے سینے دے وچّ کنیاں، سدھراں ڈلھکاں مار دیاں ۔
گلّ تے کرنی آؤندی اے پر، جرتاں نہیں اظہار دیاں ۔

میری آس دی سسی-شوہدی، تھل وچّ بھلیں پے گئی اے،
نیڑے نیڑے نظر نہ آئیاں، جھوکاں پنو یار دیاں ۔

اندروں اندریں میرے دل دے، ٹکڑے ہندے جاندے نے،
لفظاں دے وچّ کتھوں آئیاں، تاسیراں تلوار دیاں ۔

حرص ہوا دے پنجرے اندر، جہڑا وی پھس جاندا اے،
اوہنوں کدی نصیب نہ ہوئیاں، رتاں مست بہار دیاں ۔

حق دی خاطر مر-مٹ جانا، ریت-روس منسوراں دی،
بھاویں روز ڈراون پئیاں، جھلیاں رسماں 'دار' دیاں ۔

اج بازاروں لنگھدے ویلے، 'صابر' سینہ پاٹ گیا،
کوڈی دے ملّ وک رہیاں سن، 'سوچاں' اک 'فنکار' دیاں ۔​

 

بہت عمدہ انتخاب ہے۔
ہر شعر نہایت موزوں ہے۔
اور سب سے بڑھ کر آسان پنجابی میں لکھا گیا کلام میری نظر سے نہیں گزرا۔

مطلع بہت اعلی ہے:

خورے سینے دے وچّ کنیاں، سدھراں ڈلھکاں مار دیاں ۔
گلّ تے کرنی آؤندی اے پر، جرتاں نہیں اظہار دیاں ۔

شکریہ