ان آکھیاں گلاں کالم کار-امر جلیل پنجابی روپ۔زبیر احمد چڑھدے پاکستان دے بنگلہ دیش بڻ جاڻ دے کئی سیاسی کارن سن۔ میں نرے اک سیاسی کارن نوں دساں گا جیہڑا مُڈھلا کارن سی۔ پاکستان دے پنج صوبیاں چوں اکلے چڑھدے پاکستان دی ابادی لہندے دے چار صوبیاں توں ودھ سی ایس لئی قومی اسمبلی وچ چڑھدے پاکستان دیاں سیٹاں ودھ سن۔ ایس سچ نے لہندے پاکستان دے حاکماں، وڈیریاں، چوہدریاں، سرداراں، پیراں تے میراں تے جاگیرداراں دیاں نینداں اُڈا دتیاں سن۔ اوہناں روند ماری تے بنگالیاں دے ورودھ اکٹھے ہو محاذ بڻایا تے اوس دا ناں ون یونٹ رکھیا۔ اخیر دس ورھیاں دے جھوٹ مگروں ون یونٹ نے پاکستان نوں ڈُبو دتا۔ 1971 وچ پاکستان ٹٹ گیا۔ بنگلہ دیش دی اجوکی وار (تواریخ) چڑھدے پاکستان دی لہندے توں وکھ ہووڻ تے چڑھدے پاکستان دے بنگلہ دیش بڻ جاڻ لوکائی، بنگالی لکھاریاں شاعراں، کھوجیاں، عالماں تے پڑھیاراں صدقہ اے۔ جو لہندے پاکستان دی ظلمی سرکار ورودھ نابر تھی گئے تے گلیاں، محلیاں، شہراں تے پنڈاں وچ لہندے پاکستان نال ڈٹ کے یدُھ کیتا۔ ایس دے اُلٹ ساڈی جھوٹی تے سرکار دے حُکماں ہیٹھ لکھوائی وار نوں پاکستان دے ٹٹن تے چڑھدے پاکستان دے بنگلہ دیش بڻ جاوڻ نوں نرا بھارت دا دوش دسدے نیں۔ آپڻے گھاٹے، غلطیاں تے انیاں دی کتھے دس نہیں پاؤندے۔ لہندے پاکستان دے وڈیریاں، چوہدریاں،سرداراں پیراں تے میراں نوں بنگالیاں دے وسیبی، رہت تے رہتلی ورثے نال مُڈھلا وچارک نکھیڑ سی، ڈاڈھا ورودھ سی۔ اوہناں دا بنگالی بولی تے لپّی نال پھڈا سی۔اوہناں دا ایس گل اُتے ڈاڈھا پھڈا سی پئی ہندی، سنسکرت، مراٹھی،گجراتی، مدراسی بولیاں کھبے توں سجے ول نوں لکھیاں جاندیاں نیں جد کہ عربی، فارسی، اردو، سندھی، پشتو، بلوچی، پنجابی ورگیاں ہور بولیاں سگویاں اسلامی ریت موجب سجے توں کھبے ول لکھیاں جاندیاں نیں۔ پاکستان بنڻ دے کجھ مہنیاں مگروں بنگالیاں نوں چڑھدے پاکستان جا کے ایہہ دسیا گیا پئی اوہ بنگالی نوں چھڈڻ تے قومی بولی اُردو نوں اپناؤڻ۔ ایس چتاوڻی نوں سُڻن مگروں بنگالی لکھاری، شاعر، اُستاد، کلاکار، چترکار تے لوکائی سڑکاں اُتے نکل آئی۔لہوبھرے فساداں تُوں مگروں بنگالی نوں اُردو وانگ قومی بولی دا رُتبہ دے دتا گیا۔ اُنج آکھڻ نوں اگ تاں بُجھ گئی پر شک دا لانبو بلدا رہیا ۔1971 وچ چڑھدے پاکستان دے وکھ ہووڻ دا بیہ 1948 وچ پُنگر پیا سی۔ 1971 تاں واڈھیاں دی رُت سی۔ سنگیت، ناچ تے کلا بنگالی رہتل دا حصہ نیں۔خورے کوئی اجیہا گھر ہووسی جتھے تانپورہ، ستار، ہارمونیم تے طبلہ نہ نظر آوے۔چتر، رنگ تے بُرش نہ نظر آؤڻ۔ ایہہ ساریاں وسیبی تے رہتلی شیواں لہندے پاکستان لئی گناہی نیں۔ایہناں شیواں پاروں لہندے پاکستانی بنگالیاں نوں گندے اکھراں نال چیتے کردے نیں۔ایہناں نوں سنگیت نال بھرے سازاں دے بزاراں نال جوڑ دیندے نیں۔اینے ورودھ پچھوں وی بنگالی ساڈے نال 24 ورھے رہے،حیرانی ہوندی اے۔ (روزوار جنگ وچ امرجلیل دے کالم دی اک سودھ)
