احمد راہی جی دا پنجابی کلام

اَج دی رات اخیر، وے رانجھن
قصہ بن جاؤُ ہیر

ڈھاواں مارن گئے ہُن بیلے
کھیہ اُڈاون گے اوہ ویلے
جنھاں دے اوہلے اِک مِک ہوئی
میری تیری تقدیر، وے رانجھن
اَج دی رات اخیر

جاندیاں گھڑیاں ڈنگ دیاں جاون
آونیاں گھڑیاں اُڈدِیاں آون
جاندیاں آوندیاں گھڑیاں مِل کے
ڈنگ گھتّی تدبیر، وے رانجھن
اَج دی رات اَخیر

آخری واری درد ونڈا لَے
ہیر سے پیار نُوں ہِک نال لا لَے
دِن چڑھدے تائیں کِھلر جاسی
ساہواں دی زنجیر، وے رانجھن
اَج دی رات اخیر​

 

جواب: احمد راہی جی دا پنجابی کلام

جے توں مرزا ہُندوں رانجھیا
تے میں تتڑی زہر نہ پَھک دی
ساڈے پیار دی سانجھی پینگ نُوں
بھیڑیا موت دی توڑ نہ سَک دی
تیری کڑی کمان دے مان تے
وی میں کیدو، قاضی ڈَک دی
تُوں کھیڑیاں نُوں بیبا سِجدوں
میں سیالاں نال نَجٹھ دی

تُوں بھانبڑ بن کے مَچدوں
میں ہنیری بن کے جُھلدی
میں ویکھ وی میرے ہتھ دی
گنڈ کسے توں کیویں کُھلدی

جے توں مرزا ہُندوں رانجھیا
وی میں خورے کیہ کجھ کردی
نہ توں بِن آئیوں مردوں
نہ میں بِن آئیوں مردی​

 

جواب: احمد راہی جی دا پنجابی کلام

نی مٹیارے

پہلاں ہس ہس لاندے
گوہڑیاں پاندے
ہس دیاں رَس دیاں مٹیاراں نوں
ہنجوآں دے وس پا کے
مڑ ٹُر جاندے
بدلاں دے پرچھانویں
نی ایہ بجلی دے لشکارے
نی مٹیارے
ونج کرن ونجارے

لیہندیوں سورج کدی نا چڑھیا دنیا جانے
بِنا ڈور نا چڑھی کدی گڈی اسمانے
ڈوہنگھے دریا ویری چھلاں
سوچ سمجھ لے ساریاں گلاں
کچے گھڑے دغا دے جاندے
پہنچ کے ادھ وچکارے

نی مٹیارے
ونج کرن ونجارے

جے کر توں جگراتے کٹنے
جے کر توں ہیرے نے چٹنے
جے کر توں راتاں نوں سورج
دن نوں لبھنے تارے
تاں تیری مڑضی مٹیارے

نی مٹیارے
ونج کرن ونجارے​