ساڈا حسن پسند نہ لیاوناں ایں جا، ہیر سیال وواہ لیاویں واہ وننجھلی پریم دی گھت جالی، کائی نڈھی سیالاں دی پھاہ لیاویں تیں تھے ول ہے رناں ولاونے دا، رانی کوکلاں محل توں لاہ لیاویں دینہ بوہیوں کڈھنی ملے ناہیں ، راتیں کندھ پچھواڑیوں ڈھاہ لیاویں وارث شاہ نوں نال لے جائےکے تے جیہڑا داؤ لگے سو ای لا لیاویں مشکل لفظاں دے معنے وواہ۔ ویاہ واہ ونجھلی۔ ونجھلی واہ کے ، ونجھلی وجا کے گھت جالی، جال وچھا کے نڈھی۔ جوان عورت پھاہ۔ پھسا تیں تھے۔ تیرے کول، تینوں. ول۔ طریقہ، مہارت ولانا۔ چکر دینا، پچھے لا لینا، گلاں باتاں نال اپنے پاسے ٹور لینا رانی کوکلاں۔راجہ سرکپ دی دھی سی جیس نوں راجہ رسالو نے جوئے وچ جتیا سی۔ راجہ رسالو کوکلاں نوں محل وچ چھڈ کے اوہناں تے طوطا تے مینا دا پہرہ لا گیا۔ رانی کوکلاں نے راجہ ہوڈی نال انگ جوڑ لیا، جیہڑا قوس نوں کندھ دے پچھواڑیو کمند سٹ کے لاہ کے لے گیا۔ دینہہ۔ دن بوہیوں کڈھنا۔ ویاہ کر کے لے جاونا پچھواڑ۔ گھر دی پچھلی کندھ سدھا مطلب جے تینوں ساڈا حسن پسند نہیں ہے تے جا کے سیالاں دی ہیر (اوس ویلے اوس دی دھم دور دور تائیں ہووے گی) ویاہ لیا۔ جاکے ونجھلی وجا کے پریم دا جال سٹ تے کوئی سیالاں دی جوان کڑی پھسا لیا تینوں عورتاں نوں اپنے پچھے لاون دا ڈھنگ آوندا ہے،(ایس لئی) توں رانی کوکلاں نوں محل وچ لاہ کے لے آ۔ جے کر دن ویلے بوہیوں کڈھ نہ سکیں مطلب جے ویاہ کے نہ لیا سکیں تے رات نوں گھر دی پچھلی کندھ ڈھا کے لے آ۔ توں ایس کم لئی وارث شاہ نوں اپنے نال لے جا، تے جیہڑا ڈھنگ وی ورت سکنا ہیں ورت کے ویکھ لے۔ کھلارواں مطلب بھابی دے ایس ڈائیلاگ وچ کجھ بڑیاں مڈھلیاں گلاں ہین۔ اوہ رانجھے دی ایس گل دا جواب دے رہی ہین جو جے تیرا خیال ہے جو اسیں حسن دے غرور والیاں ہاں تے تینوں ساڈا حسن پسند نہیں آوندا تے توں سیالاں دی ہیر ویاہ لیا۔ ہیر دا ناں ایتھے بھابیاں بولی تے طعنے طور لیاندا ہے۔ ایس توں پہلاں رانجھے نوں ہیر دا کوئی پتہ نہیں ہے۔ وارث شاہ دی کہانی دی بنتر ایتھوں ہی دوجیاں نالوں وکھری ہو جاندی ہے۔ دمودر داس وچ رانجھے نوں جھنگ سیالاں دے علاقے وچ جاون توں پہلاں ہیر دا کوئی پتہ نہیں ہے۔ ایس لئی ایہہ نہیں کہیا جا سکدا جو اوہ جھنگ سیال ہیر دی خاطر گیا سی۔ شاہجہان مقبل ہوراں دی ہیر رانجھے دی کہانی وچ رانجھے نوں ہیر سفنے وچ دسی ہے تے اوہ سب چھڈ کے جھنگ ٹر پیندا ہے، اوہدی کہانی وچ رانجھے دا بھابیاں نال وی کوئی جھگڑا نہیں ، سگوں بھابیاں اوہنوں پیار محبت نال روکدیاں ہین جو توں نہ جا پر رانجھا ٹر پیندا ہے۔ حافظ مقبل دی دسی کہانی ایس طرحاں دے خیالی جوڑاں نال بنی ہے۔ وارث شاہ دی کہانی شروع ہی سماجی ٹکرا توں ہوئی ہے۔ پہلاں تاں بھراواں نال زمین دا ٹکرا تے پھیر وڈھی کھان والا عدالتی نظام اوس دا دشمن ہے۔ پھیر ٹبر دا دوجا حصہ، یعنی بھابیاں اوس دے جیون ڈھنگ نوں جھل نہیں سکدیاں تے اخیر ہیر سیال نوں ویاہ لیاون دا مہنا ماردیا ہین۔ ایس پچھوکڑ وچ وارث شاہ دس رہیا ہے جو عشق دیاں جڑاں تے کتے سماج دے اندر وسیبی ٹکرا وچ ہی ہین۔ اوہدا بی سماج دے ظلم، جبر تے دھرو نال پُنگردا ہے۔دھیدو نوں ''رانجھا '' بناون وچ سماج دا ستا تے دھروہ وڈا حصہ پاوندا ہے۔ اوہ ہیر دا عاشق سماج دا ڈنگ کھا کھا کے اپناوندا ہے۔ پر فیصلہ ، عشق دی راہ ٹرن دا فیصلہ، ہوندا سرت بدھی (شعوری) ہے جیویں رانجھے نے کرنا ہے۔ ایہدمڈھ نہ تے خواباں وچ بجھدا ہے (جیویں مقبل وچ) تے نہ ہی چانچک کسے نال ٹاکرے وچ (جیویں دمودر داس وچ)۔ ایس بند دے پہلے چار مصرعیاں وچ بھابیاں رانجھے نوں طعنہ وی مار رہیا ہین تے اوس نال ٹھٹھا وی کر رہیاں ہین۔ مطلب ایہہ کہ تیرے ورگیاں دے وس دا روگ نہیں جو ہیر سیال نوں ویاہ سکیں ۔ کہ تے اوہ ایہہ کہہ رہیاں ہین جو توں ونجھلی نال پریم جال وچ پھسا سکنا ہیں تے تینوں رناں نوں پھساون دا ول آوندا ہے پر ایہہ ہے چھڑا مہنا۔ اوہناں نوں پتہ ہے جو رانجھا ونجھلی عورتاں پھساون لئی تے اوہناں نوں دھوکہ دیون لئی نہیں وجاوندا۔ ایس لئی اوہناں نوں ایہہ وی پتہ ہے جو اوہ ایڈا اوکھا کم کر ہی نہیں سکدا۔ ایس لئی اوہدا ٹھٹھا کردیاں کہندیاں ہین جو جے ویاہ کروا کے نہ لیا سکیں تے چوری کڈھ لیاویں ۔ بھابیاں نوں پک ہے جو رانجھے ورگا ملوک جیہا منڈا مشکلاں وچوں لنگھ کے ہیر سیال ویاہ ہی نہیں سکدا۔ ایہہ اک انہونی ہے۔ تے رانجھے دا ہیر ول ٹر پینا اک متھی متھائی انہونی یا تقدیر نوں بدلن والی گل ہے۔ تے عشق ہے ہی اک انہونی ، جیہڑی ہوندی ورتی نوں پرتا دیندی ہے۔ ایس راہ تے ٹرن والے نوں وی پتہ ہوندا ہے جو ہونی نال متھا لا رہیا ہے۔ اخیر تے وارث شاہ آپ وی بھابیاں دے ٹھٹھے وچ شامل ہو جاندا ہے۔ اوہنوں پتہ ہے سماج دیاں بھرجائیاں ایہہ سب ٹھٹھا اوس نال وی تے کر رہیاں ہین۔ اوسدا جیون ڈھنگ وی تے شاعر دا اک کلاکار دا ہے، اوس نال وی تے اوہو ہونا ہے یا ہوندا ہووے گا جو اوس دے کردار رانجھے نال ہو رہیا ہے۔ ایس لئی اوہ وی ایس لئی اوہ بھابیاں دے ٹھٹھے نوں منندیاں رانجھے نال ٹر پیندا ہے۔اوہ انہونی نوں ہوند وچ لیاون دا حصے دار ہے۔ اگے جا کے وی اسیں ویکھاں گے جو جتھے رانجھے نوں بھیڑ پیندی ہے یا اوس نال دھرو ہوندا ہے وارث شاہ جھٹ رانجھے دا روپ وٹا لیندا ہے۔ بند نمبر-23 تشریح تے معنے- ڈاکٹرمنظور اعجاز
جواب: ہیر وارث شاہ سین بیٹا جی بہوں چنگا کم شروع کیتا جے۔ پر جے کدی پوری کِتا ب مُڈھوں شُروع کردے تے ہور وی ودھیا سی
جواب: ہیر وارث شاہ چاچا جی نیٹ تے صوفی کلام دیاں پوریاں کتاباںموجود نیں ،آپ لکھنے دی کیہ لوڑ اے۔ www.wichaar.com www.apnaorg.com
جواب: ہیر وارث شاہ پُتّر جی ایہہ کیہ گل ہوئی ؟ نیٹ تے مؤجود نیں تے فیر ایتھے لیان دی کی لوڑ ؟ فیر میں وی سیف الملوک چھڈ دیاں؟ صرف پیغاماں دی گِنتی ودھانی جے؟
جواب: ہیر وارث شاہ سین جی ! تہاڈا دتا گیا اک لنک کم نہیں کر رہیا ۔ میرا خیال اے تساں وچار ڈاٹ کام دا لنک دینا چاہندے او۔
جواب: ہیر وارث شاہ چاچا جی گل بُری لگی تے معافی دی طلبگار ہاں ۔۔۔۔ اک تے ایہدا مطلب ہر گز نئیں کہ تسی سیف الملوک لکھنا چھڈ دیو،ہر بندے دیاں اپنی PRIORITIES ھوہندیاں نیں توانہوں آپ لکھنا چنگا لگدا تواڈی محبت اے تسی ضرور لکھو،میں لمیاں پوسٹاں نہیں مکمل کر سکدی،میری دلچسپی مک جاندی اے، بلکہ نویاں نویاں شیواں جہیڑیاں میں آپ ویکھدی پڑھدی یا سکھدی او سب نال ونڈناں چاہندی ہاں ایس لئی ہر سیکشن وچ میری کوئی نا کوئی پوسٹ ہوندی۔کاپی پیسٹ کوئی فخر دی گل نہیں پر کجھ تھاواں تے میں اینہوں جائز سمجھدی حوالے یا شکریے دےنال۔ پیغاماں دی گنتی :happy: نہیں مینوں ہر گز شوق نہیں ایس کم لئی رومن اردو فورمز مناسب ہوندے تے میں تے بلاوجہ اوتھے وی پوسٹاں نہیں کردی۔: امید اے میری گل دا برا نہیں مناو گے :happy:
جواب: ہیر وارث شاہ اسا ں فقہ اصول نوں صحیح کیتا غیر شرع مردُود نُوں مارنے ہاں اساں دسنے کم عبادتاں دے پُل صراط توں پار اتارنے ہاں فرض سُنتاں واجباں نفل وِتراں نال جائزاں سچ نتارنے ہاں وارث شاہ جماعت دے تارکاں نوں تازیانیاں دُریاں مارنے ہاں مشکل لفظاں دے معنے فقہ۔ مسلماناں دے روز دے کار ویہار بارے ہدائتاں مردود۔ رد کیتا ہویا عبادتاں۔ پوجا، بندگی، کہے وچ رہنا پل صراط۔ صراط دا مطلب ہے رستہ، اسلام وچ ایہہ ہے جو اک دن قیامت دا ہووے گا جیس دن رب سب دیاں نیکیاں بدیاں دا حساب لوے گا۔ اوس دن ہر اک نوں اک پل توں لنگھنا پوے گا جیہڑا دھاگے نالوں وی بریک ہے تے تلوار دی دھار نالوں گھٹ سوڑا۔ اوس توں اوہو لنگھن گے جیہڑے نیک ہین، باقی سب دوزخ وچ ڈگ پین گے۔ فرض۔ نماز دا اوہ حصہ جیہڑا لازم ہے، جیہڑا اللہ ولوں حکم آیا ہے۔ سنتاں۔ نماز دا اوہ حصہ جو اسلام دے پیغمبر محمد رسول اللہؐ فرض دے نال پڑھدے سن۔ واجباں۔ لازمی۔ اسلام دا اوہ کم جیہڑا کرنا ہر اک لئی لازم ہے تے جیس توں بنا مذہب دی مانتا پوری نہیں ہوندی۔ نفل۔ اوہ نماز جیہڑی اپنے ولوں اللہ لئی پڑھی جاندی ہے۔ فرض تے سنت اسلام دیاں پنج نمازاں ویلے ہوندے ہین پر نفل کسے ویلے وی پڑھے جا سکدے ہین۔ وِتر۔ رات ویلے عشاء دی نماز نال تن رکاتاں پڑھیاں جاندیاں ہین۔ وِتر دا مطلب اکلا وی ہے۔ شاید عشاء دی نماز دے ایس حصے نوں وِتر ایس لئی کہیا گیا ہے جو ایہہ ہور کسے نماز نال نہیں پڑھی جاندی۔ اک رکات دا مطلب ہے اک واری کھڑا ہوکے پھیر سجدے وچ جانا۔ جائزاں۔ ماپ کے تارکاں۔ تارک دا مطلب جو کسے کم نوں چھڈ گیا ہووے تازیانیاں۔ کوڑے، ہنٹر دریاں۔ کوڑے سدھا مطلب [ملاں کہندا ہے] اسیں اسلام دے روز بروز دے دسے حکماں نوں پکا کرکے رکھنے آں تے اوہناں نوں پھیٹنی لاونے ہاں جیہڑے اسلام دے رستے تے نہیں چلدے یا اوس نوں رد کر چکے ہین۔ ساڈا کم ہے لوکاں نوں اللہ دی عبادت دے طریقے دسنا ں تاں جو اوہ پل صرط توں پار اتر سکن۔ اسیں دسنے ہاں جو نماز وچ لازمی حصہ کیہ ہے، رسول دی سنت کیہ ہے تے وتر کیہ ہین۔ اسیں ایس سارا کجھ نوں ماپن دا طریقہ وی دسنے ہاں۔ تے جیہڑا جماعت دا ستھ دا منکر ہوجاوے اوس نوں کوڑیاں نال مارنے ہاں۔ کھلارواں مطلب ایس بند وچ وارث شاہ ملاں دا سماج وچ رول دس رہیا ہے۔ تے اوس دے دسے مہاندرے توں کدی لگدا ہے جو ملاں خدا گھلیا ہویا کوئی شفٹ انچارج ہے تے یا پھیر اللہ ولوں مقرر کیتا کوتوال ہے۔کتے کتے اوہ پٹواری وی لگدا ہے جیہڑا مذہب دا انج ہی حساب رکھدا ہے جیویں پٹواری یا منشی زمیناں دا رکھدے ہین۔ اوہ بطور شفٹ انچارج یا ہیڈ مستری دے ساریاں لوکاں نوں مذہب دی مشین دے پرزے سدھے رکھن تے مشین نوں چنگی طرحاں چلاون دے ڈھنگ دسدا ہے۔ تے جے کوئی اوس دے دسے ہوئے ڈھنگ تے نہ چلے تے اوس نوں کوتوال وانگ کوڑیاں نال ماردا ہے۔ ایتھے وارث شاہ ایس گل تے چانن پا رہیا ہے جو کیویں اللہ تے بندے دے وچکار مولوی پنڈت بھائی، پادری اپنے آپ نوں رب دے پٹواری تے ایجنٹ بنا کے لوکاں کولوں ٹیکس لیندے ہین تے لوکاں نوں ڈراؤندے تے اوہناں نوں ماردے تے مرواندے ہین۔ ایسے لئی دنیا دے سب مذہباں دا مڈھ ایس طرحاں دی ملاشاہی دے خلاف یدھ سی۔ پر اخیر ہر مذہب وچ ملاشاہی جم پئی۔ وارث شاہ جیس وچار دھارا دا منن والا سی (چشتی صوفیہ) اوہناں دا مڈھلا ٹچا ہی ایہہ سی جو رب تے بندے وچکار تیجے ایجنٹ دی لوڑ نہیں۔ وارث شاہ ایس قصے وچ ملاں دا نقشہ کھچ کے ایس مڈھلے یدھ نوں سامنے لیا رہیا ہے۔ ایس بند وچ اوس ایہہ دسیا جو ملاشاہی دا اصل کم ہی کیہ؟ بند نمبر-40 ترجمہ تشریح-ڈاکٹر منظور اعجاز
جواب: ہیر وارث شاہ اُٹھیں سُتیا سیج اساڈری توں لما سُسری وانگ کیہ پیا ہیں وے راتیں کتے انیندرا کٹیو ای، ایڈی نیند والا لُڑھ گیا ہیں وے سُنجی ویکھ نخصمڑی سیج میری کوئی آہلکی آن ڈھیہ پیا ہیں وے کوئی تاپ کُسرت کہ جِن لگو اِکے ڈائن کِسے بھکھ لیا ہیں وے وارث شاہ توں جیوندا گُھوک سُتوں اِکے موت آئی مر گیا ہیں وے مشکل لفظاں دا مطلب سُسری۔ اک نکا جیہا کیڑا جیہڑا کپڑیاں نوں کھا جاندا، عام ویکھن وچ اوس وچ کوئی ہِل جُل نہیں ہوندی اُنیندرا۔ بنا نیند دے، بے خوابی لُڑھ۔ ویہ جانا، وگ جانا، ایس توں لڑھکنا بنیا سُنجی۔ بے آباد نخصمڑی۔ جیس دا خصم یا مالک نہ ہووے آہلکی۔ سستی تے کاہلی نال ڈھیہ پیا۔ ڈگ پیا تاپ۔ بُخار کُسرت۔ سُرت دا اُلٹ، بے سرتی، بے عقلی بھکھ۔ نگلنا، کلیجہ کھالینا گھوک۔ ڈوہنگی نیندر سدھا مطلب [ہیر رانجھے نوں سیج تے ستیاں ویکھ کے آکھدی ہے] ساڈی سیج تے ستیا اُٹھ، توں کیویں سُسری ونگ بنا ہلِے جُلے پیا ہویا ایں توں کتے ساری رات جاگ کے آیا ایں، ایڈی نیند وچ ڈُب کے ایتھے لُڑھک گیا ہین توں میری سیج نوں ویران تے نخصمی ویکھ کے آہلس نال ایتھے آڈگیا ہین تنیوں تاپ چڑھ گیا ہے، کوئی ہوش گوا بیٹھا ہیں یا کسے جِن یا ڈائن نے تینوں کھا لیا ہے؟ توں وارث شاہ وانگ گھوک ستّا ہیں کہ موت آون تے مر گیا ہیں؟ کھلارواں مطلب سُسری کسے شے نوں لگ جاوے تے اوہ اوس نوں اندرو اندر چٹ کر جاندی ہے ، پر جے سُسری نوں ویکھو تے اوس وچ کوئی ہلجل نہیں ہوندی،ایویں لگدا ہے جیویں کوئی پھک یا کسے شے دی دھوڑ جیہی ہووے۔ ایسے لئی اوہ وچو وچ کھا جاندی ہے تے پتہ وی نہیں لگدا۔ ہیر دی سیج وی راٹھا چاری دا وکھالا ہے جیس نوں سُسری لگ چُکی ہے۔ راٹھا چاری نوں سُسری ہی لگی ہے جو اوہ لُڈن ملاح کولوں اپنی بیڑی وی بھاڑے تے چلواندی ہے۔ رانجھے نوں سیج تے ویکھ کے ہیر دا دھیان سُسری ول پرتدا وی ایسے لء ہے جو ہُن اوس دے چیتے اچیتے سیج نوں سُسری ہی لگ سکدی ہے یا لگ چُک ہے۔ پھیر اوس نوں ایہ وی دھیان آوندا ہے جو جے ایہہ سُسری وانگ دی کوئی مخلوق نہیں، کوئی سماج دا پھنڈیا ہوا ہے جیس نوں نیند وی نصیب نہیں ہوندی تے نیند نے اوس نوں پلنگ تے ریڑھ دتا ہے۔نیندر بندے نوں جیون بھار چُکن لئی پھیر توں تیار کردی ہے، تے انیندر اوس نوں کھوردی ہے۔ ایہ وی اک طرحاں دی سُسری ہی ہے جیہڑی بندیاں نوں اندرو اندر چٹ کرجاندی ہے۔ ایس لئی ہیر نوں سُسری توں مگروں اُنیندرے دا خیال آوندا ہے۔ سیج تے سُتے پئے بندے دے سُسری وانگ دسن یا انیندرے نال ڈٹھے ہوئے لگن دے نال ہی ہیردا دھیان اپنی سیج دے سُنجے تے نخصمے ہوون ول پرتدا ہے، کیوں جو سُسری وی سُنجی تے نخصمیاں شیئیں نوں ہی بُہتی لگدی ہے۔اجے تیکر ایس سیج تے کسے مرد دا چڑھن دا جیرا نہیں پیا تے سیج تے اوس ویلے تیکر سُنجی تے نخصمی ہی رہندی ہے جد تائیں اوس تے انگ لاون والا نہ چڑھے۔ ہیر نوں سیج دی سٰنج تے نخصمی ہوون دا تے پتہ ہے ہی پر اوس نوں ایہ اجے نہیں پتہ جو چانچک سیجے چڑھن والا آہلک وچ ڈھیہ پیا ہووے گا یا اوس نے کجھ وچاریا ہوووے گا جو کیس سیج تے چڑھ رہیا ہے۔۔ ہیر نوں سیج تے سُتے ہوئے نوں ویکھ کے جن تے ڈائناں دا وی خیال آوندا ہے۔ جن تے ڈائناں ان ڈٹھیاں بلائیں ہین جیہڑیاں سُنج وچ رہندیاں نیں تے جدوں سُنج وچوں نکلدیاں ہین بندیاں نوں چمبڑ، اوہناں دے وجود تے مل مار لیندیاں ہین۔ اہناں بلاواں دا کم ہی ایہ ہے جو بندے نوں چالو سماج دے ورتن جوگا نہ چھڈن۔ کسُرت یا شُدا (سودا ) وی اہناں ڈائناں ورگی خصلت رکھاوندا ہے، ایہ وی بندے دے دماغ نوں چالو ویہار دی ورتوں توں باہر کردیندا ہے۔ ایسے لئی کہیا جاندا ہے جو ڈھیندے سماج وچ (جیویں مغلاں دے اخیری ویلیاں وچ) جھلیاں دی گنتی ودھنی شروع ہو جاندی ہے۔ ایس لئی ڈائن، جن کسرت سماج وچوں بندے نوں سماج وچ ہی سُنج بنادیندے ہین۔ سُسری وانگ ہیر دا دھیان تاپ، کسُرت، جن تے ڈائناں ول وی ایسے لئی پرتدا ہے، جو راٹھا چاری دے ویہار نوں ان ڈٹھیاں دُشمن ہستیاں چٹدیاں جا رہیاں ہین۔ ہیر نوں اپنی سیج تے سُتے بندے نوں ویکھ کے لگدا ہے جو جیویں اوہ ان ڈٹھیاں طاقتاں اوس دی سیج تائیں اُپڑ گیاں ہین۔ اوس نوں ایہ شک ایس لئی پیندا ہے جو جن ڈائناں سنج وچ واس کردیاں ہین تے جے اوس دی سیج سُنجی ہے تے پھیر اوہ اہناں ان ڈٹھیاں ڈائناں جناں دے ولاویں وچ آسکدی ہے۔ تے اوہدے لئی سیج تے سُتا مرد اہناں جناں ڈائناں دا ہی وکھالا ہے۔ اخیر تے ناٹک وچ وارث شاہ آپ ہیر دا ویس وٹا کھڑے ہو جاندے نیں تے اپنے ہی آپ نوں رانجھے دے روپ وچ سُتا ویکھنا شروع کر دیندے ہین۔ایس گل دا نتارا شرع کردیندے ہین جو اوہ گھوک سُتے ہین یا مر گئے ہین؟ گُھوک سُتے تے مرے بندے وچ ویکھن وچ تے کوئی فرق نہیں ہے، دوہیں سُرت دی جوہ توں باہر ہوندے نیں۔ فرق صرف ایہ ہے جو گُھوک ساُتا جگایا جا سکدا ہے، جاگ سکدا ہے پر مویا ہویا اُٹھ نہیں سکدا۔ ''اکے موت آئی مرگیا ہیں وے'' وچ ''اکے'' دی سینت توں لگدا ہے، جو سون دے بھلیکھے وچ کتے موت ہی آگئی ہووے! سماج وی سُتیاں تے مریاں بندیاں دا جوڑ میلہ ہے، اہناں وچوں کُجھ جاگ کے اپنی ہستی پچھان سکدے ہین تے کُجھ مُردیاں وانگ ٹُردے جان گے۔مرن دا وکھالا سُسری وانگ وی ہو سکدا ہے تے جناں ڈائناں ہتھوں بھکھے ہوئے ورگا وی۔ وارث شاہ اپنے آپ نوں واچ رہے ہین جو اوہناں سونا کِتھوں شروع ہوندا ہے تے مرنا کتھوں؟ ہیر دی سیج تے لم لیٹ لیٹ بندہ مریا ہویا ہے یا گھوک سُتا ہے۔وارث شاہ سوون جاگن دی کھیڈ دا سارے قصے وچ کھیڈے جاندے نیں!ہر منزل تے کدی ہیر تے کدی رانجھے دی تھاں کھلو کے! بند نمبر-60 ترجمہ تشریح-ڈاکٹر منظور اعجاز __________________
