سیف الملوک

جس کنی پھل بدے ہوون خوشبو آوے رومالوں
دردمنداں دے سخن محمد دین گواہی حالوں

سرو اداس حیران کھلوتے پیر زمیں وچ گڈے
اڈیاں چک چک جھاتیاں پاون متاں یار کِتوں سر کڈے​

 

راہ دے راہ دے ہر کوئی آکھے تے میں وی آکھاں راہ دے
بِن مرشد تینوں راہ نہیں لبھناں رُل مرسیں وچ راہ دے

 

خس خس جنّاں قدر نہ میرا تے صاحب نوں وڈیائیاں
میں گلیاں دا رُوڑا کُوڑا مینوں محل چڑھایا سائیاں​

 

بجا فرمایا۔ یہ ان صوفیاء و عشاق کے عشقِ حقیقی کی تاثیر ہوتی ہے
کہ انکا کلام آج بھی انہیں زندہ رکھے ہوئے ہے۔
بلکہ انکا کلام آج بھی مردہ دلوں کو زندہ کرتا ہے۔

راہ دے راہ ہر کوئی آکھے تے میں وی آکھاں راہ دے
بِن مرشد تینوں راہ نئیوں لبھنا، رُل مرسیں وچ راہ دے​

 

کم از کم مجھے تو ایک اچھے نے سکھا دی ہیں۔ وہ ایسا اچھا ہے کہ دنیا میں اسکے سوا کوئی اور اچھا نہیں لگتا۔

خس خس جتنا قدر نہ میرا میرے صاحب نوں وڈیائیاں
میں گلیاں دا رُوڑا کُوڑا مینوں‌محل چڑھایا سائیاں​

 

سبحان اللہ نعیم صاحب۔ بہت اچھا کلام ہے میاں صاحب کا

 

نعیم صاحب وہ اچھا کون ہے؟ ذرا ہمیں بھی بتائیں شائد کسی کا بھلا ہو جائے

 

وہ اچھا ایسا ہے کہ ۔۔۔ بیان سے باہر ہے

جے چپ رہندا تے کافر ہوواں
جے کج کہندا تے بھانبڑ بلدے​

 

مر مر اک بناون شیشہ تے مار پتھر اِک بھن دے
دنیا اُتوں ٹُردے جاندے قدرشناس سخن دے

(اور ایک کامل نے صرف ایک نقطہ اوپر سے نیچے کر کے یوں فرمایا کہ)

مر مر اک بناون شیشہ تے مار پتھر اِک بھن دے
دنیا اُتوں ٹُردے جاندے قدرشناس سجن دے​

اور کچھ یوں بھی فرمایا کہ:

“دنیا اُتے بس تھوڑے رہ گئے، قدر شناس سجن دے“

 

آپ واقعی بہت خوش قسمت ہیں جو ایسے کامل صوفیاء‌کی مجالس میں حاضری دیتے ہیں۔ ہم تو اپنی معاشی مجبوریوں کے چکر میں دور ہو گئے۔ شاید اس قابل نہ تھے اسی لیے دور ہو گئے۔
خیر اگلا شعر حاضرہے۔

عشق جنہاں دی ہڈی نہ رچیا، کُتے انہاں تھیں چنگے
مالک دے در راکھی کردے، صابر بُھکھے ننگے​

 

واہ بھائی واہ۔۔ کیا شعر ہے

عشق جنہاں دی ہڈی رچیا، بس رونا کم اُناہاں ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
مِلدے وی روندے تے وچھڑے وی روندے ، روندے ٹُردے راہاں​

 

توں بیلی تے سب جگ بیلی ۔ ان بیلی وی بیلی
سجناں باج محمد بخشا، سُنجی دل دی حو یلی​

 

اللہ تعالی رحم فرمائے۔ آمین

ر حمت دا د ر یا ا لہی ہر د م وگد ا تیرا
جے اک قطرہ بخشیں مینوں کم بن جاندا میرا​

 

نعیم صاحب اور جبار صاحب آپ نے بہت اچھے اشعار لکھے پڑھ کر بہت اچھا لگا

 

شکریہ نادیہ جی !
بہت خوب عبدالجبار بھائی !! ماشاءاللہ

بلبل باغ چمن دے اندر آلنڑاں رہی سی بناندی
آلنڑا نہ چڑھیا توڑ محمد اُڈ گئی روندی کُرلاندی​

 

سبحان اللہ

ماہی کَلّی چھڈ گیا مینوں تے پا گیا وچ فکراں
پاٹی لیر پرانی وانگوں ٹَنگ گیا وچ کِکراں​

 

مِٹھا میوہ بخش الہی قُدرت کی گھت شِیری
جو کھاوے روگ اس دا جاوے دور ہوئے دلگیری​

 

جدوں وچھڑن دلدار دلاں دے تے کون روئے فیر تھوڑا
سب روگاں وچُوں روگ محمد جس دا ناں وچھوڑا​

ماشا اللہ ۔ بہت اچھے۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

 

لڑی کو زندہ کرنے پر شکریہ !!

سرُو اُداس حیران کھلوتے، پیر زمیں وچ گڈّے
اَڈّیاں چُک چُک جھاتیاں مارن متےیار کِتوں سِ کڈے​