جد دا پتر باہر گیا اے ..... خالی ہو گھرباہر گیا اے

جد دا پتر باہر گیا اے ..... خالی ہو گھرباہر گیا اے

جھوٹے ہاسے ہسدی اے پئی ...... ماں لوکاں نوں دسدی اے پئی
ڈالر پونڈ کماندا اے سوھنڑاں ........ اوتھے دفتر جاندا اے سوھنڑاں

اوچی کوٹھی پا بیٹھی آں ....... سوھنڑاں گھر بنڑا بیٹھی آں
کلی چھڈ کے کوٹھی پائی اے ....... کیتی ساری اوس کمائی اے
پیئو دا بھار اٹھا لیئا سوھنڑے ...... انا کجھ کما لئیا سوھنڑے

جد وی شہر میں جاندی آں ...... لکھاں دے وچ لاندی آں
ہنڑ کاھدا پردیس نی اڑئیے ...... باھر وی اپنڑا ای دیس نی اڑئیے
جد وی کوئی مجبوری ہوے ..... اوھدا آنڑ ضروری ہوے
اٹھ گھنٹے وچ آ جاندا اے ...... سارے کم نبٹا جاندا اے

انے وچ دو ہنجو ڈھے پئے ..... انج نکلے کہ بولنڑ پے گئے
فر ماں سچ سچ بولنڑ لگ پئی .... دل دے زخم پھرولنڑ لگ پئی
باہروں باہروں جیندی آں اڑئیے ..... اندروں تے او ار گیا اے

جد دا پتر باہر گیا اے ....... خالی ہو گھر بار گیا اے

روٹی ٹھنڈی کھاندا نئیں سی ..... کپڑے گندے پاندا نئیں سی
نیندر دا بڑا ای پکا سی او .... صبح مسیتی جاندا نئیں سی
انا غصہ کردا سی او ....... گل گل اتے لڑدا سی او

اوتھے کس نال لڑدا ہو سی ...... کیویں گزارا کردا ہو سی
اے غم دل نوں ٹھار گیا اے ...... جد دا پتر باہر گیا اے
خالی ہو گھر بار گیا اے ...... چھ ماہ پہلے آیا سی او
اپنڑے ای گھر پرایا سی او ....... روٹی ٹھنڈی کھا لیندا اے
کپڑے گندے پا لیندا اے ..... جد وی پچھدی آں توں خوش ایں؟
ہنس کے چپ جیا کر جاندا اے ..... میں اوہدی ماں واں اڑئیے
ادب دی اوہدی تھاں واں اڑئیے ...... میرے اگے بولدا نئیں اے
ہنجواں دے در کھولدا نئیں اے ...... میں دکھی نہ ہو جاواں
ہنس ہنس وقت گزار گیا اے .....

جد دا پتر باہر گیا اے ...... خالی ہو گھر بار گیا اے

میں اوہنوں پہچاڑنی آں ...... میں تے ہر گل جانڑنی آں
اکھ بولے پردیس نی اڑئیے ..... دیس تے ہوندا اے دیس نی اڑئیے

اگ وچ سڑن کمایاں اڑئیے ..... پایاں جناں جدایاں اڑئیے
ہنڑ تے اہ ارادہ کیتا اے ..... اپنڑے دل نال وعدہ کیتا اے
رکھا سکھا کھا لاں گی میں ........ واپس پتر بلاں لاں گی میں

واپس پتر بلاں لاں گی میں۔۔۔۔۔۔!!

 

بزرگو پنجابی لخیا کرو

 

انی پا دتی بھائی جی
میرا منڈا وہ پردیسوں گیا اے
مینوں انج لگیا میرے ای دل دی آواز اے
ہسدے وسدے رہو