آ سپنے تینوں کھیر کھواواں

مینو پنجابی چنگی طرح نہیں آندی اے۔۔۔
پھر بھی ساڈے دادا جان دی شاعری تواڈے بصارتاں دی نظر کر رھا ھوں۔۔جو مینو چنگی طرح یاد بھی نہیں اے۔۔۔پھر بھی کوشش کرنے میں کیا حرج ھے۔۔۔

جناب عرض کیتا اے۔۔۔۔

آسپنے تینوں کھیر کھواواں تے چوری کھواواں نت
سوں کنواں دے یار ملیندا اک گھڑی دے وچ
ُستّی پئی تے دو جنے ، اٹھ بیٹھا تا اک
آسپنے تینوں قید کراں جیڑھا توکھے دیندا نت۔۔۔۔

 

تاڈی شاعری تے میرے سر تو ننگ گئ پر تاڈا پیغام پڑن دا مزا بڑا ایا

 

کی دس دّتا

کی دس دّتا سانو آپ نے۔۔۔۔

سر وچ تھوڑا زور دیں جی۔۔۔

چلیں کوئی گلھ نہیں میں ‌سمجھا دیتا ھوں۔۔۔

آسپنے (خواب) تینوں کھیر کھواواں اور چوری کھواواں روز زوز
جو تو سو میل دور رہنے والے دوست نوں اک گھڑی دے وچ ملا دیتا اے
جب خواب میں ھوتا ھوں تو دو ھوتے ھیں ھم اور جب اٹھ جاتا ھوں تو اک
آسپنے تینوں قید کروں جو تو روز روز توکھے دیتا رھتا ھے مجھے ۔۔۔۔آہو اب آئی گلھ کچھ سمجھ میں۔۔۔کہ نہیں۔۔۔۔

 

چنگا :lol:

 

Re: کی دس دّتا

واہ کاشفی پہائی ۔ تہانوں تے اردو توں پنجابی دا “ٹرانسلیٹر“ ہونا چاہی دا اے۔

 

واہ بڑی ودھیا شاعری اے واہ جی واہ ، پر اے کاشفی کون اے

 

اچھا اچھا پر کاشفی اک داخلہ ممنوع اے ، خیر چھڈو کی کرنا کھددو پھرول کے

 

سانوں کی انتظامیہ دے کم وچ اساں دخل نئیں‌دینا ہور گل کرو ویر جی

 

کوئی نظم دو اوہدی پریوڈی کردا ں‌گی

 

آوندی تے ھے

 

روزہ کھول کے کھیر کھان توں بعد لیخاں گی

 

کھیر تے ختم ہو گئی اے ، پر کی لخاں سی ،اے فیر پچھلے ورقے تے رہ گیا ہن کی کراں

 

تے نظم دو ناں

 

پڑھنا ناظم دا کم ہوندا اے

 

تسی الاما لا دو

 

اے کم وی ٹھیک اے جیہڑا کردے پے جے

 

کل تے تسی آکھیا سی تسی ویلے نئیں

 

1 دن وچ ایڈی وڈی تبدیلی